Onze “nationale trots” De Rode Duivels zijn vroeger dan verwacht terug thuis. Dit is ook bij onze Indische familie niet onopgemerkt gebleven. Tijdens de wedstrijden van onze jongens kregen we regelmatig berichtjes van Chella dat hij met ons meekeek en meeleefde. Of hij het nu héél erg vindt dat ze er uit liggen weet ik niet, hij kan nu tenminste terug op een normaal uur gaan slapen. Het is daar dan ook meer dan 3 uren later dan bij ons.
Maar in onze dorpen hebben ze belangrijker zaken om wakker van te liggen. Water bvb. En de bevoorrading van water. Wanneer daar iets mis mee loopt is het alle hens aan dek. Vorige week was het zover. Een waterleiding was defect geraakt en het kostbare goedje vloeide/spoot zomaar in het rond. Normaal, bij ons dus, zijn er in de kortste keren werklui van de watermaatschappij aanwezig om werkzaamheden uit te voeren en het heuvel te herstellen. In Eraniyam is het de burger (Chella) die het initiatief neemt en met enkele handige Harry’s (Ashoks of Kishores) aan de slag gaat om het probleem op te lossen.
Burgerzin, mekaar helpen en verantwoordelijk zijn voor uw gemeenschap. Misschien kunnen we daar iets van opsteken.
casa 93 vzw 
Plaats een reactie